бяздумны прыметнік
Які не задумваецца; не здольны на роздум; легкадумны.
- Б. чалавек.
- Б. ўчынак.
- Бяздумнае рашэнне.
|| назоўнік: бяздзейнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
бяздумны прыметнік
Які не задумваецца; не здольны на роздум; легкадумны.
|| назоўнік: бяздзейнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)