бяздо́нны, .

Які не мае дна, вельмі глыбокі.

  • Бяздоннае возера.

  • Бяздонная бочка (разм.) —

    1. пра тое, што патрабуе вялікіх затрат і не акупляе сябе;
    2. чалавек, які можа многа выпіць спіртнога, не п’янеючы (неадабр.).

|| наз. бяздоннасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)