бязбожнік назоўнік | мужчынскі род
Чалавек, які не верыць у Бога, адмаўляе яго існаванне.
|| жаночы род: бязбожніца.
|| прыметнік: бязбожніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
бязбожнік назоўнік | мужчынскі род
Чалавек, які не верыць у Бога, адмаўляе яго існаванне.
|| жаночы род: бязбожніца.
|| прыметнік: бязбожніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)