бяскорміца назоўнік | жаночы род | размоўнае

Адсутнасць або недахоп корму для жывёлы, птушак.

  • Вясенняя б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)