бяльмо́, ✂, н.

  1. Белаватая пляма на рагавой абалонцы вока.

  2. толькі мн. Вочы (разм. груб.).

◊

  • Вылупіць бельмы (разм. груб.) — здзіўлена, шырока адкрытымі вачамі глядзець.

  • (Як) бяльмо на воку (разм. неадабр.) — пра таго, хто перашкаджае, раздражняе сваёй прысутнасцю, дакучлівасцю.

|| прым. бяльмовы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)