бяле́ць,
-
Станавіцца белым.
- Бялеюць скроні.
- Б. ад страху.
-
Віднецца (пра што
-н. белае).- У далечыні бялелі будынкі.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
бяле́ць,
Станавіцца белым.
Віднецца (пра што
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)