бяліць дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Пакрываць вапнай, мелам.
- Б. печ.
-
Дасягаць белізны чаго-н. шляхам спецыяльнай апрацоўкі.
- Б. палотны на сонцы.
-
Пакрываць твар бяліламі (у 2 знач.).
-
Знімаць шкуру з забітай жывёліны.
- Б. авечку.
|| закончанае трыванне: выбеліць, набяліць і пабяліць.
|| назоўнік: пабелка.
|| зваротны стан: бяліцца.
|| назоўнік: бяленне.
|| прыметнік: бялільны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)