Verbum

бялі́ць, ✂; незак.

1. Пакрываць вапнай, мелам.

   • Б. печ.

2. Дасягаць белізны чаго-н. шляхам спецыяльнай апрацоўкі.

   • Б. палотны на сонцы.

3. Пакрываць твар бяліламі (у 2 знач.).

4. Знімаць шкуру з забітай жывёліны.

   • Б. авечку.

|| зак. выбеліць, ✂, набяліць, ✂ і пабяліць, ✂.

|| наз. пабелка, ✂.

|| звар. бяліцца, ✂.

|| наз. бяленне, ✂.

|| прым. бялільны, ✂.