бяля́к, ✂, м.

  1. Заяц, які мяняе зімой колер поўсці на белы.

  2. Белагвардзеец (разм. пагард.).

    • Змова белякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)