бара́н2,
-
Жвачная млекакормячая жывёліна з густой воўнай і выгнутымі рагамі; самец авечкі.
- Горны б.
-
(таксама
перан. пра тупога, някемлівага чалавека;лаянк. ).
Уперціся як баран (
разм. неадабр. ) — пра ўпартага чалавека.Як баран на новыя вароты (глядзець) (
разм. ) — глядзець на што-н. разгублена, нічога не разумеючы.
||
||
- Б. лой.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)