баран2 назоўнік | мужчынскі род
-
Жвачная млекакормячая жывёліна з густой воўнай і выгаутымі рагамі; самец авечкі.
- Горны б.
-
(таксама перан: пра тупога, някемлівага чалавека; лаянкавае).
- Уперціся як баран (размоўнае неадабральнае) — пра ўпартага чалавека.
- Як баран на новыя вароты (глядзець) (размоўнае) — глядзець на што-н. разіублена, нічога не разумеючы.
|| памяншальна-ласкальная форма: баранчык.
|| прыметнік: барановы.
- Б. лой.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)