барахо́льшчык, , м. (разм.).

Чалавек, які скупляе і перапрадае старыя рэчы.

|| ж. барахольшчыца, .

|| прым. барахольшчыцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)