банкру́т, ✂, м.

  1. Збяднелы неплацежаздольны даўжнік.

  2. перан. Той, хто пацярпеў поўную няўдачу, крах у ажыццяўленні чаго-н.

    • Маральны б.

|| прым. банкруцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)