банкрут

назоўнік | мужчынскі род

  1. Збяднелы неплацежаздольны даўжнік.

  2. пераноснае значэнне: Той, хто пацярпеў поўную няўдачу, крах у ажыццяўленні чаго-н.

    • Моральны б.

|| прыметнік: банкруцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)