банда́ж, ✂, м.

  1. Спецыяльны пругкі пояс для падтрымання асобных частак цела ў патрэбным становішчы.

  2. Металічны вобад, які надзяваецца на часткі машын, на колы паравозаў, каб забяспечыць іх устойлівасць і засцерагчы ад зносу (спец.).

|| прым. бандажны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)