балансава́ць, ; незак.

  1. Захоўваць пры няўстойлівым становішчы раўнавагу пры дапамозе рухаў цела.

    • Б. на канаце.
  2. Падводзіць баланс (у 2 знач. і спец.).

  3. Прыводзіць у адпаведныя суадносіны ўзаемазвязаныя часткі чаго-н. (спец.).

  4. Ураўнаважваць вярчальныя дэталі машын; механізмаў.

|| зак. збалансаваць, .

|| наз. балансаванне, .

|| прым. балансавы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)