баламу́т,
-
Чалавек, які ўносіць неспакой, беспарадак.
- Паводзіны баламута.
-
Спакуснік, інтрыган.
- Звязалася з гэтым баламутам.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
баламу́т,
Чалавек, які ўносіць неспакой, беспарадак.
Спакуснік, інтрыган.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)