ба́ечнік, , м.

Той, хто расказвае байкі.

  • Слухаць баечніка.

|| ж. баечніца, .

|| прым. баечны, .

  • Баечная мараль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)