бая́рын, ​, м.

У Расіі да пач. 18 ст.: буйны землеўладальнік, які належаў да вярхоў пануючага класа.

|| прым. баярскі, ✂.

  • Б. быт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)