бая́рын, ✂, м.
У Расіі да пач. 18 ст.: буйны землеўладальнік, які належаў да вярхоў пануючага класа.
|| прым. баярскі, ✂.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)