Verbum

ба́чыць, ✂; незак.

1. Мець зрок.

   • Совы добра бачаць ноччу.

2. Успрымаць зрокам.

   • Б. лугі і палі.

3. Сустракаць каго-, што-н.

   • Учора бачыў яго ў клубе.

4. Уяўляць у думках.

   • Б. на стагоддзі ўперад.

5. Звяртаць увагу, заўважаць.

   • Б. чалавечыя пакуты.

6. што і з дадан. сказам: Адчуваць, усведамляць, перажываць.

   • Бачу, што Сяргей праўду кажа.

◊

• Бачыць навылёт (навылет), бачыць наскрозь — вельмі добра ведаць каго-н.

• Бачыш ты! (разм.) — пры выказванні здзіўлення.

• Свету белага (божага) не бачыць (разм.) — быць вельмі занятым.

|| зак. убачыць, ✂ і пабачыць, ✂.

|| наз. бачанне, ✂.