ба́хнуць, ; зак. (разм.).

  1. Утварыць моцны адрывісты гук, выстраліць.

    • Б. з вінтоўкі.
  2. З шумам ударыць, стукнуць, кінуць.

    • Б. шклянку на падлогу.

|| незак. бахаць, .

|| наз. баханне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)