бабо́ўнік, ✂ і бабо́к, ✂, м.

Балотная травяністая расліна з сакавітым лісцем, якая ідзе на ахрап’е жывёле.

|| прым. бабоўнікавы, ✂ і бабковы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)