бабка1 назоўнік | жаночы род

  1. Тое, што і баба (у 1, 2, 3, 4 і 5 знач.; размоўнае).

  2. Жанчына, якая прымала роды (устарэлае).

    • Б.-павітуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)