ато́жылак, ✂, м.

  1. Малады парастак расліны.

    • Каля дрэва з’явілася многа атожылкаў.

  2. Адгалінаванне руданоснай жылы.

  3. перан. Пра патомка, нашчадка.

    • Дзеці, унукі — нашы атожылкі.

|| прым. атожылкавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)