атэстава́ць, ✂; зак. і незак.

  1. Даць, даваць водзыў, характарыстыку, рэкамендацыю каму-н. (кніжн.).

    • А. агранома як выдатнага работніка.

  2. Прысвоіць (-войваць) званне каму-н.

  3. Ацаніць (ацэньваць) чые-н. веды, паставіўшы якую-н. адзнаку.

    • А. вучняў за чвэрць года.

|| наз. атэстацыя, ✂.

|| прым. атэстацыйны, ✂.

  • Атэстацыйная камісія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)