атаві́зм, ✂, м.

Праяўленне ў патомкаў прыкмет, што былі ўласцівы яго аддаленым продкам (звычайна пра з’явы выраджэння, ненармальнасці).

|| прым. атавістычны, ✂.

  • Атавістычныя праяўленні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)