атава назоўнік | жаночы род
Трава, што вырасла Ў той жа год на месцы скошанай.
|| прыметнік: атаўны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
атава назоўнік | жаночы род
Трава, што вырасла Ў той жа год на месцы скошанай.
|| прыметнік: атаўны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)