атама́н,
-
Ваенна-адміністрацыйная пасада ў казацкіх абласцях і войсках.
- Казацкі а.
- Цярпі, казак, атаманам будзеш (прымаўка).
-
перан. Важак якой-н. банды, шайкіі пад. - А. разбойнікаў.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)