атаяса́міць, ✂; зак. (кніжн.).
Тое, што і атоесніць.
|| незак. атаясамліваць, ✂.
|| наз. атаясамліванне, ✂.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)