асудзіць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Пакараць, вынесці абвінаваўчы прыгавор.

    • А. злачынцаў.
  2. Выказаць неадабрэнне, прызнаць заганным, ганебным.

    • Усе асудзілі яго ўчынак.
  3. пераноснае значэнне, на што. Аддаць, пакінуць на волю лёсу (высокае).

    • А. на голад.

|| незакончанае трыванне: асуджаць і асуджваць.

|| назоўнік: асуджэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)