асудзіць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Пакараць, вынесці абвінаваўчы прыгавор.
- А. злачынцаў.
-
Выказаць неадабрэнне, прызнаць заганным, ганебным.
- Усе асудзілі яго ўчынак.
-
пераноснае значэнне, на што. Аддаць, пакінуць на волю лёсу (высокае).
- А. на голад.
|| незакончанае трыванне: асуджаць і асуджваць.
|| назоўнік: асуджэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)