асудзі́ць, ; зак.

  1. Пакараць, вынесці абвінаваўчы прыгавор.

    • А. злачынцаў.
  2. Выказаць неадабрэнне, прызнаць заганным, ганебным.

    • Усе асудзілі яго ўчынак.
  3. перан., на што. Аддаць, пакінуць на волю лёсу (высок.).

    • А. на голад.

|| незак. асуджаць, і асуджваць, .

|| наз. асуджэнне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)