асты́ць, ✂ і асты́нуць, ✂; зак.

  1. гл. стыць.

  2. перан. Стаць халодным, абыякавым да каго-, чаго-н.

    • А. да хакея.

|| незак. астываць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)