астыць (астынуць) дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. гл. стыць.

  2. пераноснае значэнне: Стаць халодным, абыякавым да каго-, чаго-н.

    • А. да хакея.

|| незакончанае трыванне: астываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)