аста́так, ✂, м.

  1. Частка чаго-н., якая засталася як лішак; рэшта.

    • А. матэрыі.
    • Астаткі абеду.

  2. мн. Тое, што яшчэ збераглося, уцалела.

    • Расло некалькі бяроз — астаткі даўнейшых прысад.

  3. мн. Адходы якога-н. вытворчага працэсу.

    • Нафтавыя астаткі.

  4. Апошняя частка, астача чаго-н.

    • А. жыцця.

◊

  • Да (без) астатку — поўнасцю, цалкам.

|| прым. астаткавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)