астатак назоўнік | мужчынскі род
-
Частка чаго-н., якая засталася як лішак; рэшта.
- А. матэрыі.
- Астаткі абеду.
-
множны лік: Тое, што яшчэ збераглося, уцалела.
- Расло некалькі бяроз — астаткі даўнейшых прысад.
-
множны лік: Адходы якога-н. вытворчага працэсу.
- Нафтавыя астаткі.
-
Апошняя частка, астача чаго-н.
- А. жыцця.
- Да (без) астатку — поўнасцю, цалкам.
|| прыметнік: астаткавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)