астатак назоўнік | мужчынскі род

  1. Частка чаго-н., якая засталася як лішак; рэшта.

    • А. матэрыі.
    • Астаткі абеду.
  2. множны лік: Тое, што яшчэ збераглося, уцалела.

    • Расло некалькі бяроз — астаткі даўнейшых прысад.
  3. множны лік: Адходы якога-н. вытворчага працэсу.

    • Нафтавыя астаткі.
  4. Апошняя частка, астача чаго-н.

    • А. жыцця.
    • Да (без) астатку — поўнасцю, цалкам.

|| прыметнік: астаткавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)