астацца дзеяслоў | закончанае трыванне

Тое, што і застацца.

  • Астацца без рук (размоўнае) — знемагчыся ад работы рукамі.
  • Астацца з носам (размоўнае) — пацярпець няўдачу.
  • Астацца ў дурнях (размоўнае) — аказацца падманутым.
  • Астацца ў адной кашулі (размоўнае) — страціць усё ў выніку пажару.

|| незакончанае трыванне: аставацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)