аста́цца, ✂;
Тое, што і застацца.
- Астацца без рук (
разм. ) — знемагчыся ад работы рукамі. - Астацца з носам (
разм. ) — пацярпець няўдачу. - Астацца ў дурнях (
разм. ) — аказацца падманутым. - Астацца ў адной кашулі (
разм. ) — страціць усё ў выніку пажару.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)