астацца дзеяслоў | закончанае трыванне
Тое, што і застацца.
- Астацца без рук (размоўнае) — знемагчыся ад работы рукамі.
- Астацца з носам (размоўнае) — пацярпець няўдачу.
- Астацца ў дурнях (размоўнае) — аказацца падманутым.
- Астацца ў адной кашулі (размоўнае) — страціць усё ў выніку пажару.
|| незакончанае трыванне: аставацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)