асна́стка,
-
гл. аснасціць. -
Снасці, прылады, якімі абсталявана судна, такелаж.
- Карабельная а.
-
Тое, што і аснашчэнне (
спец. ).- А. станкоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
асна́стка,
Снасці, прылады, якімі абсталявана судна, такелаж.
Тое, што і аснашчэнне (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)