асляпі́ць, ; зак.

  1. Зрабіць сляпым.

  2. Часова прытупіць зрок святлом.

    • Яркае сонца асляпіла мяне.
    • Прыгажосць асляпіла нас (перан.).
  3. перан. Пазбавіць здольнасці спакойна разважаць, дзейнічаць, разумець што-н.

    • Злосць асляпіла яго.

|| незак. асляпляць, .

|| наз. асляпленне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)