асла́біць, ✂; зак.

  1. Зрабіць слабым, паменшыць сілу або сілы каго-, чаго-н.

    • А. ворага.
    • Хвароба аслабіла арганізм.

  2. Паменшыць сіпу, напружанасць і пад. чаго-н.

    • А. дысцыпліну.

  3. Зрабіць менш нацягнутым, сцягнутым.

    • А. рэмень.
    • А. гайкі (таксама перан. знізіць патрабаванні).

|| незак. аслабляць, ✂.

|| наз. аслабленне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)