асірацелы прыметнік

Які стаў сіратою; адзінокі.

  • Асірацелыя дзеці.
  • А. дом.

|| назоўнік: асірацеласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)