асіраце́ць, ✂; зак.

  1. гл. сірацець.

  2. перан. Стаць адзінокім, неўладкаваным; апусцець.

    • Дом без гаспадара асірацеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)