асе́чка, ✂, ж.

Пры стральбе: адсутнасць выстралу з-за няспраўнасці зброі ці патрона.

  • Ружжо дало асечку (таксама перан. пра няўдачу пры выкананні чаго-н. і разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)