аса́нна, , ж. (уст.).

Узнёслае ўслаўленне (першапачаткова: хвалебны выгук у малітве). Спяваць асанну (узносіць, усхваляць каго-н. і кніжн.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)