асадзі́ць3, ; зак.

  1. Акружыць умацаваны пункт войскам.

    • А. крэпасць.
    • А. горад.
  2. перан. Прыстаць з просьбамі; абступіць, дамагаючыся чаго-н. (разм.).

|| незак. асаджваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)