асадзіць2 дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Спыніць, прымусіць падацца назад.
- А. каня.
-
Прымусіць апасці, апусціцца ўніз.
- Дождж асадзіў пыл на дарозе.
-
пераноснае значэнне: Даць адпор каму-н., прымусіць змоўкнуць, змяніць тон, абарваць (размоўнае).
|| незакончанае трыванне: асаджваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)