аса́дка, ✂, ж.

  1. Паступовае апусканне, асяданне (збудавання, грунту і пад.).

    • А. снегу.
    • А. дома.

  2. Глыбіня апускання судна ў ваду (спец.).

    • Глыбокая а.

  3. Тое, што і асада​2 (у 2 і 3 знач.).

    • Нож з дарагой асадкай.
    • Партрэт у новай асадцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)