ара́тар, ✂, м.

Той, хто гаворыць прамову, прамоўца; той, хто валодае красамоўствам, майстэрствам слова.

  • Сапраўдны а.

|| прым. аратарскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)