ара́тар, , м.

Той, хто гаворыць прамову, прамоўца; той, хто валодае красамоўствам, майстэрствам слова.

  • Сапраўдны а.

|| прым. аратарскі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)