аправа назоўнік | жаночы род

  1. Рамка, тое, у што ўстаўляецца што-н., аздоба чаго-н.

    • Акуляры ў дарагой аправе.

  2. Тое, што акружае як рамка.

    • Возера ў аправе кучаравых кустоў.

  3. Металічнае пакрыццё абразоў як аздоба.

    • А. абраза.

|| прыметнік: аправачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)