Verbum

апраўда́ць, ✂; зак.

1. Прызнаць невінаватым, вынесці апраўдальны прыгавор.

   • А. падсуднага.

2. Даказаць магчымасць чаго-н.

   • Старацца а. які-н. учынак.

3. Паказаць сябе дастойным чаго-н.

   • А. высокае званне.
   • А. давер калектыву.

4. Акупіць, кампенсаваць.

   • Расходы апраўдаюць сябе.

|| незак. апраўдваць, ✂.

|| наз. апраўданне, ✂.