апо́ка​2, ✂, ж. (спец.).

Цвёрдая лёгкая горная парода, багатая на крэменязём.

|| прым. апокавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)