апо́ка1, , ж. (спец.).

Прыстасаванне (скрынка без дна з фармовачнай зямлёй) для заліўкі металам.

|| прым. апокавы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)