апярэ́дзіць, ✂; зак.

  1. Рухаючыся ў адным напрамку з кім-, чым-н., апынуцца наперадзе, абагнаць.

  2. Зрабіць што-н. раней, чым што-н. адбылося.

    • А. падзеі.

|| незак. апярэджваць, ✂.

|| наз. апярэджанне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)