апярэдзіць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Рухаючыся ў адным напрамку з кім-, чым-н., апынуцца наперадзе, абагнаць.

  2. Зрабіць што-н. раней, чым што-н. адбылося.

    • А. падзеі.

|| незакончанае трыванне: апярэджваць.

|| назоўнік: апярэджанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)