апа́сці, ; зак.

  1. Асыпацца, адваліцца (з дрэў, кустоў).

    • Лісце ўсё апала.
  2. Паменшыцца ў аб’ёме, спасці.

    • Вада за ноч на рацэ апала.
    • Чалавек схуднеў, шчокі апалі.
  3. Апусціцца, упасці, звіснуць.

    • Пасмы валасоў апалі на лоб.
  4. (1і 2 ас. не ўжыв.). Асесці, пакрыць якую-н. паверхню.

    • Апалі росы на лугах.
  5. перан. Прыйсці, апусціцца.

    • Ціхі вечар апаў на зямлю.
  6. перан. Пагоршыцца, сапсавацца.

    • Апаў настрой.

|| незак. ападаць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)