апапле́ксія, , ж.

Кровазліццё ў які-н. орган або закупорка мазгавых сасудаў, што выклікае раптоўную страту прытомнасці і параліч; інсульт.

|| прым. апаплексічны, .

  • А. ўдар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)