апалі́ць, ✂; зак.

  1. Тое, што і абпаліць. Маланка апаліла дрэва.

  2. Нагрэць (палівам), зрабіць цёплым.

    • А. кватэру.

|| незак. апальваць, ✂.

|| наз. апальванне, ✂ і апал, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)