апала́ць, ✂; зак. (разм.).

Ачысціць ад мякіны зерне, крупы пры дапамозе апалушак.

  • А. ячмень.

|| незак. палаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)